"ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ". To No 1 Αρθρογραφικό Blog !!! Είμαστε ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ-ΕΓΚΥΡΟΙ ασκούμε ΑΙΧΜΗΡΗ και ΚΑΥΣΤΙΚΗ καλοπροαίρετη κριτική !!! Δύναμη μας;;;;Εσείς !!!
''Γεννηθήκαμε " 03/01/2011
Τι " πίνει" και δε μας δίνει!!!!!
Διαβάστε προσεχτικά τι λέει ο κ. Παπανδρέου .
Περί υπόθεσης Οτσαλάν ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Περί Ιμίων ΤΙΠΟΤΑ !!!!
Περί υπόθεσης Φαρμακονησίου ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Περί ευχαριστώ Σημίτη προς Αμερικανούς ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Συγχωρείστε μας.Το βρήκαμε ,το διαβάσαμε και γελάσαμε με πίκρα. Ανεβάσαμε πίεση.
ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ
H υπεράσπιση της διεθνούς θέσης της χώρας, του κύρους της και του ρόλου που πρέπει να παίζει στη διεθνή σκηνή απαιτεί δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, μια αξιόπιστη, συνεκτική και πολυεπίπεδη στρατηγική και δεύτερον, ενεργό παρουσία στον διεθνή χώρο.
''Γεννηθήκαμε " 03/01/2011
Τι " πίνει" και δε μας δίνει!!!!!
Διαβάστε προσεχτικά τι λέει ο κ. Παπανδρέου .
Περί υπόθεσης Οτσαλάν ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Περί Ιμίων ΤΙΠΟΤΑ !!!!
Περί υπόθεσης Φαρμακονησίου ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Περί ευχαριστώ Σημίτη προς Αμερικανούς ΤΙΠΟΤΑ!!!!
Συγχωρείστε μας.Το βρήκαμε ,το διαβάσαμε και γελάσαμε με πίκρα. Ανεβάσαμε πίεση.
ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ
H υπεράσπιση της διεθνούς θέσης της χώρας, του κύρους της και του ρόλου που πρέπει να παίζει στη διεθνή σκηνή απαιτεί δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, μια αξιόπιστη, συνεκτική και πολυεπίπεδη στρατηγική και δεύτερον, ενεργό παρουσία στον διεθνή χώρο.
Οι κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ τα προηγούμενα χρόνια με συστηματική προσπάθεια και συνεχή παρουσία κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα εθνικό κεφάλαιο, με το οποίο οδηγηθήκαμε σε μια σειρά εθνικών επιτυχιών. H ένταξη στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η διεκδίκηση με επιτυχία του Γ΄ ΚΠΣ, η εκλογή της Ελλάδας στη θέση του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών, η διοργάνωση των Αγώνων του 2004, η ομόφωνη απόφαση στον ΟΗΕ για την Εκεχειρία και βεβαίως η επιτυχία του Ελσίνκι ήταν τα αποτελέσματα της στρατηγικής μας. Στρατηγική για τη δημιουργία μιας Ελλάδας ισχυρής, μιας Ελλάδας με κύρος και αξιοπιστία, με ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις αλλά και με μια δυναμική η οποία της επέτρεπε να διαπραγματεύεται με καλύτερους όρους για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αυτή την ώρα αποτελεί εθνικό καθήκον να κατανοήσουμε όλοι, και κυρίως οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, τη σημασία μιας κρίσιμης για την Ελλάδα απόφασης.
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 17ης Δεκεμβρίου τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα κληθούν να αποφασίσουν για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα κρίσιμη απόφαση για το μέλλον των ευρωπαϊκών σχέσεων, που αφορά άμεσα και τη χώρα μας. Το ΠαΣοΚ, ως κυβέρνηση, και σήμερα από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει σταθερά προσηλωμένο στην πολιτική που ακολούθησε έναντι της Τουρκίας και στη στρατηγική που συνδιαμορφώσαμε με τους ευρωπαίους εταίρους στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, μια πολιτική που απέδωσε καρπούς. Θέλουμε μια ευρωπαϊκή Τουρκία.
Με την απόφαση του Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999 εξασφαλίσαμε ότι η Κύπρος θα έμπαινε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ακόμη και χωρίς λύση του Κυπριακού. H Κυπριακή Δημοκρατία είναι σήμερα μέλος της Ενωσης. Και αυτό, παρά την αντίθετη επιθυμία πολλών συνομιλητών μας και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, παρά τη συνεχή αντίδραση της Τουρκίας και παρά τη δυσπιστία που συναντήσαμε στο εσωτερικό της χώρας μας. Αν είχαμε ακολουθήσει τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Καραμανλή σε αυτά που μας έλεγαν ως αντιπολίτευση, ούτε η Κύπρος θα εντασσόταν στην EE ούτε η Τουρκία θα αισθανόταν την προοπτική, την ενεργητική εποπτεία της EE. Δηλαδή την ανάγκη να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Κατορθώσαμε, όμως, όχι μόνο να μην υιοθετηθεί η ακραία άποψη κύκλων στην Τουρκία, αλλά η χώρα αυτή να βρεθεί με δικαιώματα όπως και υποχρεώσεις που τις επέβαλλαν συγκεκριμένες ενέργειες, προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση στις 17 Δεκεμβρίου του 2004.
Καταφέραμε η Ευρωπαϊκή Ενωση να ζητήσει από όλες τις υποψήφιες χώρες - και βέβαια από την Τουρκία - ότι στο μέλλον, αν θέλουν να μπουν στην Ενωση, θα πρέπει ως το τέλος του 2004 να έχουν επιλύσει με ειρηνικό τρόπο κάθε συνοριακή διεθνή διαφορά τους ή άλλα συναφή θέματα που θεωρούν ότι εκκρεμούν με χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε αντίθετη περίπτωση, οι διάφορες αυτές χώρες θα έπρεπε να οδηγηθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με αυτόν τον τρόπο δώσαμε στη χώρα μας τη δυνατότητα να ζητήσει την ενεργοποίηση των συμφωνηθέντων στο Ελσίνκι για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας και να λύσουμε το θέμα της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
H στάση μας ήταν και παραμένει ειλικρινής και συνεπής. Δεν είπαμε ποτέ ότι τα προβλήματα στις σχέσεις με την Τουρκία θα επιλύονταν εύκολα. Είχαμε όμως τη δύναμη και τη θέληση να παλέψουμε για την επίλυσή τους, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της χώρας μας. Δεν φοβηθήκαμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων με γνώση των δυνατοτήτων που μας προσέφερε η ισχυρή θέση μας στην EE και με συνείδηση της ευθύνης, ως ένα προοδευτικό κόμμα, να ανταποκριθούμε θετικά στο αίτημα του εκδημοκρατισμού της Τουρκίας. Να ανταποκριθούμε τελικά σε ένα βαθύτερο αίτημα του τουρκικού λαού. Απέναντι στην πολιτική ηγεσία της Τουρκίας μιλήσαμε πάντα τη γλώσσα της αλήθειας. Αυτό επέβαλλε η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, αλλά και η συναίσθηση της ευθύνης και του καθήκοντος. Φέραμε την Τουρκία μπροστά τις μεγάλες υποχρεώσεις της, αλλά και τη βοηθήσαμε στην ευρωπαϊκή της προσπάθεια.
H Τουρκία για μας έχει ένα ευρωπαϊκό μέλλον που μπορεί να οδηγήσει στην ένταξη. H πορεία της όμως θα εξαρτηθεί από την ίδια. Από την πραγματική της βούληση να συνειδητοποιήσει και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση πως δεν κατανοεί τη βαθύτερη σημασία του Ελσίνκι. Τον Δεκέμβριο του 1999 στο Ελσίνκι υποχρεώσαμε την Τουρκία να παραιτηθεί από τις προκλήσεις στο όνομα των πιο εξωφρενικών διεκδικήσεών της. H απειλή βίας έγινε ουσιαστικά κενό γράμμα. Με τους εταίρους μας είπαμε στην Τουρκία ότι αν θεωρεί πως έχει νόμιμες αμφισβητήσεις ως προς μια χώρα-μέλος, την Ελλάδα, δεν έχει παρά να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Να ζητήσει, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, την επίλυση του θέματος
Ανησυχώ για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Αργά συνειδητοποίησε η κυβέρνηση ότι η ακινησία στην εξωτερική πολιτική μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας. H εξωτερική πολιτική, που δεν μπορεί να αντιληφθεί τα συμφέροντα της χώρας στο νέο διεθνές περιβάλλον, να δημιουργήσει συμμαχίες, να συμμετέχει παντού και ενεργά, η εξωτερική πολιτική που κοιτάει μόνο προς τα μέσα, πώς θα διατηρήσει το πρόσκαιρο κομματικό όφελος, η εξωτερική πολιτική που δεν έχει δυναμική και αντανακλαστικά οδηγεί σε απώλεια των κεκτημένων. Οδηγεί στο να μη λαμβάνεται υπόψη η χώρα μας σε μεγάλες αποφάσεις.
Ως την κρίσιμη απόφαση της 17ης Δεκεμβρίου περιμένουμε ότι η κυβέρνηση θα δώσει μάχη ώστε οι οποιεσδήποτε αποφάσεις να μην υπολείπονται εκείνων του Ελσίνκι. Είναι αυτονόητο για μας ότι οι δεσμεύσεις που η Ευρωπαϊκή Ενωση έθεσε στην Τουρκία θα συνεχίσουν να ισχύουν και ως προς τη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα και ως προς τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Κύπρο, μια χώρα-μέλος της Ενωσης. Είναι σαφές ότι επιθυμούμε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Επιθυμούμε ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε τα εθνικά συμφέροντα στο Αιγαίο και τα συμφέροντα της Κύπρου. H αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία είναι υποχρέωσή της. Δεν αρκεί. Χρειάζεται στις 17 Δεκεμβρίου να εξασφαλισθεί ένα χρονοδιάγραμμα (road map) για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί. Να υπάρχει διατύπωση στα συμπεράσματα και για την υποχρέωση της Τουρκίας ως προς την επίλυση του Κυπριακού.
Είναι επίσης αυτονόητο ότι χρειάζεται η κυβέρνηση να επαναφέρει το θέμα της Τουρκίας εκεί που το είχαμε τοποθετήσει: στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν πρόκειται για διμερές θέμα, αλλά για ζήτημα που αφορά τις σχέσεις της γειτονικής μας χώρας με το σύνολο των χωρών-μελών της Ενωσης. H ρήτρα αναστολής που προβλέπεται για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας πρέπει να επεκταθεί και να συμπεριλάβει και τις παραβιάσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, καλώ την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό να κινηθούν τις ημέρες που απομένουν, αφού, δυστυχώς, χάθηκε πολύτιμος χρόνος από τον Μάρτιο ως σήμερα.
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση Καραμανλή - καθυστερημένα, είναι αλήθεια - φαίνεται ότι ανακάλυψε την ορθότητα της πολιτικής μας του Ελσίνκι, μέσω της οποίας συνδέσαμε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, την οποία θέλουμε, με την επίλυση των μεγάλων ζητημάτων της περιοχής. Την ειρήνη, τον σεβασμό των διεθνών κανόνων, την επίλυση του Κυπριακού και τις διμερείς μας σχέσεις.
Εμείς, αν και δεν έχουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας αυτή την ώρα, αν και δεν έχουμε ουσιαστική ενημέρωση από την κυβέρνηση, έχουμε πράξει τα δέοντα στο πεδίο των δικών μας διεθνών σχέσεων. Τόσο και με τους ηγέτες των σοσιαλιστικών κομμάτων όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ας καταστεί όμως σαφές ότι η κυβέρνηση έχει την πλήρη ευθύνη για όποια εξέλιξη που δεν θα συνιστά πρόοδο αλλά οπισθοχώρηση από όσα ως σήμερα έχουμε κατακτήσει. Εμείς θα συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες προκειμένου να διασφαλίσουμε το εθνικά ωφέλιμο.
Αυτή την ώρα αποτελεί εθνικό καθήκον να κατανοήσουμε όλοι, και κυρίως οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, τη σημασία μιας κρίσιμης για την Ελλάδα απόφασης.
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 17ης Δεκεμβρίου τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα κληθούν να αποφασίσουν για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Πρόκειται για μία ιδιαίτερα κρίσιμη απόφαση για το μέλλον των ευρωπαϊκών σχέσεων, που αφορά άμεσα και τη χώρα μας. Το ΠαΣοΚ, ως κυβέρνηση, και σήμερα από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένει σταθερά προσηλωμένο στην πολιτική που ακολούθησε έναντι της Τουρκίας και στη στρατηγική που συνδιαμορφώσαμε με τους ευρωπαίους εταίρους στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, μια πολιτική που απέδωσε καρπούς. Θέλουμε μια ευρωπαϊκή Τουρκία.
Με την απόφαση του Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999 εξασφαλίσαμε ότι η Κύπρος θα έμπαινε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ακόμη και χωρίς λύση του Κυπριακού. H Κυπριακή Δημοκρατία είναι σήμερα μέλος της Ενωσης. Και αυτό, παρά την αντίθετη επιθυμία πολλών συνομιλητών μας και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, παρά τη συνεχή αντίδραση της Τουρκίας και παρά τη δυσπιστία που συναντήσαμε στο εσωτερικό της χώρας μας. Αν είχαμε ακολουθήσει τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Καραμανλή σε αυτά που μας έλεγαν ως αντιπολίτευση, ούτε η Κύπρος θα εντασσόταν στην EE ούτε η Τουρκία θα αισθανόταν την προοπτική, την ενεργητική εποπτεία της EE. Δηλαδή την ανάγκη να προσαρμοστεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Κατορθώσαμε, όμως, όχι μόνο να μην υιοθετηθεί η ακραία άποψη κύκλων στην Τουρκία, αλλά η χώρα αυτή να βρεθεί με δικαιώματα όπως και υποχρεώσεις που τις επέβαλλαν συγκεκριμένες ενέργειες, προτού ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση στις 17 Δεκεμβρίου του 2004.
Καταφέραμε η Ευρωπαϊκή Ενωση να ζητήσει από όλες τις υποψήφιες χώρες - και βέβαια από την Τουρκία - ότι στο μέλλον, αν θέλουν να μπουν στην Ενωση, θα πρέπει ως το τέλος του 2004 να έχουν επιλύσει με ειρηνικό τρόπο κάθε συνοριακή διεθνή διαφορά τους ή άλλα συναφή θέματα που θεωρούν ότι εκκρεμούν με χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε αντίθετη περίπτωση, οι διάφορες αυτές χώρες θα έπρεπε να οδηγηθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με αυτόν τον τρόπο δώσαμε στη χώρα μας τη δυνατότητα να ζητήσει την ενεργοποίηση των συμφωνηθέντων στο Ελσίνκι για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας και να λύσουμε το θέμα της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
H στάση μας ήταν και παραμένει ειλικρινής και συνεπής. Δεν είπαμε ποτέ ότι τα προβλήματα στις σχέσεις με την Τουρκία θα επιλύονταν εύκολα. Είχαμε όμως τη δύναμη και τη θέληση να παλέψουμε για την επίλυσή τους, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της χώρας μας. Δεν φοβηθήκαμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων με γνώση των δυνατοτήτων που μας προσέφερε η ισχυρή θέση μας στην EE και με συνείδηση της ευθύνης, ως ένα προοδευτικό κόμμα, να ανταποκριθούμε θετικά στο αίτημα του εκδημοκρατισμού της Τουρκίας. Να ανταποκριθούμε τελικά σε ένα βαθύτερο αίτημα του τουρκικού λαού. Απέναντι στην πολιτική ηγεσία της Τουρκίας μιλήσαμε πάντα τη γλώσσα της αλήθειας. Αυτό επέβαλλε η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, αλλά και η συναίσθηση της ευθύνης και του καθήκοντος. Φέραμε την Τουρκία μπροστά τις μεγάλες υποχρεώσεις της, αλλά και τη βοηθήσαμε στην ευρωπαϊκή της προσπάθεια.
H Τουρκία για μας έχει ένα ευρωπαϊκό μέλλον που μπορεί να οδηγήσει στην ένταξη. H πορεία της όμως θα εξαρτηθεί από την ίδια. Από την πραγματική της βούληση να συνειδητοποιήσει και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση πως δεν κατανοεί τη βαθύτερη σημασία του Ελσίνκι. Τον Δεκέμβριο του 1999 στο Ελσίνκι υποχρεώσαμε την Τουρκία να παραιτηθεί από τις προκλήσεις στο όνομα των πιο εξωφρενικών διεκδικήσεών της. H απειλή βίας έγινε ουσιαστικά κενό γράμμα. Με τους εταίρους μας είπαμε στην Τουρκία ότι αν θεωρεί πως έχει νόμιμες αμφισβητήσεις ως προς μια χώρα-μέλος, την Ελλάδα, δεν έχει παρά να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Να ζητήσει, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, την επίλυση του θέματος
Ανησυχώ για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Αργά συνειδητοποίησε η κυβέρνηση ότι η ακινησία στην εξωτερική πολιτική μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας. H εξωτερική πολιτική, που δεν μπορεί να αντιληφθεί τα συμφέροντα της χώρας στο νέο διεθνές περιβάλλον, να δημιουργήσει συμμαχίες, να συμμετέχει παντού και ενεργά, η εξωτερική πολιτική που κοιτάει μόνο προς τα μέσα, πώς θα διατηρήσει το πρόσκαιρο κομματικό όφελος, η εξωτερική πολιτική που δεν έχει δυναμική και αντανακλαστικά οδηγεί σε απώλεια των κεκτημένων. Οδηγεί στο να μη λαμβάνεται υπόψη η χώρα μας σε μεγάλες αποφάσεις.
Ως την κρίσιμη απόφαση της 17ης Δεκεμβρίου περιμένουμε ότι η κυβέρνηση θα δώσει μάχη ώστε οι οποιεσδήποτε αποφάσεις να μην υπολείπονται εκείνων του Ελσίνκι. Είναι αυτονόητο για μας ότι οι δεσμεύσεις που η Ευρωπαϊκή Ενωση έθεσε στην Τουρκία θα συνεχίσουν να ισχύουν και ως προς τη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα και ως προς τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Κύπρο, μια χώρα-μέλος της Ενωσης. Είναι σαφές ότι επιθυμούμε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας. Επιθυμούμε ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε τα εθνικά συμφέροντα στο Αιγαίο και τα συμφέροντα της Κύπρου. H αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία είναι υποχρέωσή της. Δεν αρκεί. Χρειάζεται στις 17 Δεκεμβρίου να εξασφαλισθεί ένα χρονοδιάγραμμα (road map) για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί. Να υπάρχει διατύπωση στα συμπεράσματα και για την υποχρέωση της Τουρκίας ως προς την επίλυση του Κυπριακού.
Είναι επίσης αυτονόητο ότι χρειάζεται η κυβέρνηση να επαναφέρει το θέμα της Τουρκίας εκεί που το είχαμε τοποθετήσει: στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν πρόκειται για διμερές θέμα, αλλά για ζήτημα που αφορά τις σχέσεις της γειτονικής μας χώρας με το σύνολο των χωρών-μελών της Ενωσης. H ρήτρα αναστολής που προβλέπεται για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας πρέπει να επεκταθεί και να συμπεριλάβει και τις παραβιάσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, καλώ την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό να κινηθούν τις ημέρες που απομένουν, αφού, δυστυχώς, χάθηκε πολύτιμος χρόνος από τον Μάρτιο ως σήμερα.
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση Καραμανλή - καθυστερημένα, είναι αλήθεια - φαίνεται ότι ανακάλυψε την ορθότητα της πολιτικής μας του Ελσίνκι, μέσω της οποίας συνδέσαμε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, την οποία θέλουμε, με την επίλυση των μεγάλων ζητημάτων της περιοχής. Την ειρήνη, τον σεβασμό των διεθνών κανόνων, την επίλυση του Κυπριακού και τις διμερείς μας σχέσεις.
Εμείς, αν και δεν έχουμε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας αυτή την ώρα, αν και δεν έχουμε ουσιαστική ενημέρωση από την κυβέρνηση, έχουμε πράξει τα δέοντα στο πεδίο των δικών μας διεθνών σχέσεων. Τόσο και με τους ηγέτες των σοσιαλιστικών κομμάτων όσο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ας καταστεί όμως σαφές ότι η κυβέρνηση έχει την πλήρη ευθύνη για όποια εξέλιξη που δεν θα συνιστά πρόοδο αλλά οπισθοχώρηση από όσα ως σήμερα έχουμε κατακτήσει. Εμείς θα συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες προκειμένου να διασφαλίσουμε το εθνικά ωφέλιμο.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 05/12/2004, 00:00- Στο ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου