«Μαλακά» και «σκληρά» ναρκωτικά!!! Εμποροί - Βαποράκια κι άλλα τραγικά!!

"ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ". To No 1 Αρθρογραφικό Blog !!! Είμαστε ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ-ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ-ΕΓΚΥΡΟΙ ασκούμε ΑΙΧΜΗΡΗ και ΚΑΥΣΤΙΚΗ καλοπροαίρετη κριτική !!! Δύναμη μας;;;;Εσείς !!!

Με το καλησπέρα βλέπουμε τη νεολαία μας να καπνίζει χασίς από έγχρωμους κι άλλους!!!!

Μαζεύουν ρεφενέ χρήματα και " καβαντζώνουν " το κατά τα άλλα αθώο χόρτο!!!!!!!!!Επτά στα δέκα νέα άτομα ηλικιών 17-34 το έχουν.....ρίξει στην "κατασκευή" της τζιβάνας και στο χαλάρωμα μέσα απο τη ναρκωτική ουσία.
Το μότο , μαλακά και σκληρά ναρκωτικά , δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μας !!!!!!!!!ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.
Το όλο θέμα και οι κινήσεις που ετοιμάζει το αρμόδιο υποργείο ,σας το υπογράφουμε ,θα πέσουν στο κενό.
Αστυνομικοί και δικαστικοί γνωρίζουν από πρώτο χέρι τους χρήστες ,τα βαπαοράκια και τους εμπόρους !!!!
Γνωρίζουν όλες τους τις μεθόδους και τις τακτιικές τους.Λένε οτι θα αδειάσουν οι φυλακές!!!!!!!!Λέμε πως θα παραμείνουν ως έχουν.Οι έμποροι πάντα ξεφεύγουν.Οι χρήστες περιστασιακοί αλλά μόνιμοι πληρώνουν τη νύφη.
Μετά το νέο δανεισμό διακρίνουμε ένα ΠΑ.ΣΟ.Κ που πατάει γκάζι σε πολλά!!!!!!!
Φρένο παίδες !!!!!!!! Δημιουργείστε πρώτα ένα ισχυρό αστυνομικό και δικαστικό σύυστημα , στήστε τους κατάλληλους μηχανισμούς και μετά ξεκινήστε τα παχιά λόγια.
ΥΓΕΙΑ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΡΓΑΣΙΑ - ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ - Αυτά έχουν λυθεί;;;;;;
Δε μας διακρίνει ίχνος ηττοπάθειας απλά γράφουμε την αλήθεια.!!!
Η ξαφνική αναζωπύρωση της συζήτησης περί ναρκωτικών στον κύκλο των ειδημόνων που δίνουν ραντεβού για τις αψιμαχίες τους στα τηλεοπτικά πλατό διήρκεσε λιγότερο απ' όσο χρειάζεται μια Τσιγγάνα για να διαβάσει το μέλλον στα τραπουλόχαρτα. Αν εξαιρέσουμε μια δυο ρωμαλέες φωνές αντίστασης, οι εμπειρογνώμονες ξόδεψαν όλα τους τα ρητορικά αποθέματα γύρω απ' το απατηλό ερώτημα σχετικά με το κατά πόσον τα λεγόμενα «μαλακά» ναρκωτικά οδηγούν, απαρεγκλίτως και αναπόφευκτα, στα «σκληρά». Εννέα στους δέκα προσυπέγραψαν την αστυνομική άποψη ότι, ναι, η χρήση κάνναβης, για παράδειγμα, σπρώχνει τον χρήστη σε όλο και πιο ριψοκίνδυνες μορφές μαστούρας, όπου κάποτε θα μονομαχήσει με τον θάνατο.
Δύο στρατόπεδα, λοιπόν, ως συνήθως, αναμετριούνται στο έδαφος ενός παραπλανητικού διλήμματος και το δίλημμα, ως τέτοιο, δηλαδή πλαστό, εξάπτει τις σφυγμομετρήσεις. Το 80% των ερωτηθέντων, επιστήμονες και νοικοκυρές, οδηγοί λεωφορείων και μαθήτριες του κολεγίου, μέχρι κι ένα ταλαίπωρο, μετανοημένο τζάνκι, περιγράφουν το χασίσι σαν προθάλαμο της μοιραίας αιχμαλωσίας του υποκειμένου στην ηρωίνη, ενώ το υπόλοιπο 20% αποστασιοποιείται, ενδεχομένως για λόγους ευθυγράμμισης με τον υγιή αριστερό φιλελευθερισμό. Και κανείς, αλλά κυριολεκτικά κανείς, δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί ότι η απάντηση, απλούστατα, ίσως τίθεται και εδώ, όπως και παντού, με τους όρους μιας τρίτης σκοπιάς, η οποία προβληματίζεται για τα αίτια αντί των συμπτωμάτων. Εννοείται πως αυτό θα σήμαινε υποχρεωτική ξενάγηση στους δαιδάλους του ψυχισμού. Για την τηλεόραση, κάθε τέτοια προοπτική εισόδου στα άδυτα των αδύτων ακυρώνεται εξ υποθέσεως.

Ετσι απομένει σε αναρμόδιους, όπως εγώ, να υπογραμμίσουμε το πασιφανές, δηλαδή το γεγονός ότι οι πιθανότητες να αγκυροβολήσει κανείς στην ηρωίνη είναι ολότελα ανεξάρτητες απ' τους «προθαλάμους», τις «μαλακές ουσίες», τα «ορεκτικά» κ.λπ., και αφορούν αποκλειστικά τις ψυχικές προδιαθέσεις κάθε προσώπου, ένα ομολογουμένως πολύ περίπλοκο μόρφωμα ενοχικών ανακλαστικών, αυτοκαταστροφής, κλίσης στην αναζήτηση υποκατάστατων μητρότητας, πρωταρχικών τραυματικών εγγραφών που ενεργοποιούνται συν, βεβαίως, την κακορίζικη επιθυμία του εγώ να απομονωθεί αεροστεγώς, καταργώντας κάθε επικοινωνία με το ασυνείδητο και το συμβολικό σύστημα εν γένει.

Ασχετα λοιπόν με το πόσο σύνθετο είναι το τοπίο της παθολογίας κάθε ανθρώπου και άσχετα απ' τις ιδιοσυγκρασιακές ποικιλίες των ουσιών, παραμένει φανερό ότι η ροπή στις απολαύσεις και τις κατάρες των ναρκωτικών, περιλαμβανομένων του αλκοόλ και της νικοτίνης, οργανώνεται σαν μια απάντηση του υποκειμένου στον δυσαρμονικό χαρακτήρα εκκρεμοτήτων που προϋπήρχαν του εθισμού. Μ' άλλα λόγια, το αν ο εκάστοτε συγκεκριμένος χρήστης θα παγιδευθεί ή όχι στα οπιούχα είναι κάτι που συνδέεται ελάχιστα ή καθόλου με την προκαταρκτική του θητεία στο χασίς ή στα βαρβιτουρικά ή στα ψυχεδελικά, ενώ αποφασίζεται -φως φανάρι- απ' τις ιδιαιτερότητες της στάσης του απέναντι, αν μη τι άλλο, στη λειτουργία των ασυνείδητων φαντασιώσεων.

Εν πάση περιπτώσει, η επιθυμία να αποκοπεί κανείς απ' τον έλλογο κόσμο, η οποία μεσουρανεί στο περιβάλλον της ηρωίνης, δεν διδάσκεται όπως ας πούμε η συναρμολόγηση ανεμοπτέρων ή το τένις, η δε αξιοπιστία της άποψης ότι «τρώγοντας έρχεται η όρεξη» μου φαινόταν ανέκαθεν μηδενική. Ισχύει απεναντίας ότι, πολύ πριν εμφανιστεί το αντικείμενο της βουλιμικής ενόρμησης, συνεπώς και της εξάρτησης, έχουν διαμορφωθεί από το γονεϊκό περιβάλλον ανθρώπινα όντα ικανά να τραφούν και να χορτάσουν ή, αντίθετα, καταδικασμένα να δοκιμάσουν με την άκρη της γλώσσας για να διαπιστώσουν ότι η όρεξή τους αποχαλινώθηκε. Το πλήθος των ανθρώπων που έκαναν χρήση χασίς χρόνια δίχως καν να διανοηθούν να υιοθετήσουν το λάιφσταϊλ της πρέζας συνηγορεί στο συμπέρασμα ότι, κακά τα ψέματα, εάν χιλιάδες άλλων αποτόλμησαν το βήμα, πάντως δεν έφταιγε το χασίς.
Οσο για την έξωθεν καλή μαρτυρία των «μαλακών» ουσιών, θα ήθελα να τραβήξω την προσοχή του αναγνώστη σ' αυτό που ονομάζω «αρχή των σκεπτικών»: οι σκεπτικοί φιλόσοφοι έλεγαν ότι ένα ρεύμα δροσερού αέρα προκαλεί σ' έναν νεαρό ευχαρίστηση, όμως το ίδιο ρεύμα προκαλεί σ' έναν ηλικιωμένο ρίγη. Νομίζω ότι ο κανόνας αυτός δικαιούται καθολικής εφαρμογής. Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι το ταξίδι, οι φιλίες, το ποτό, μια ερωτική συνάντηση, ένα ακριβό δώρο, με δυο λόγια οτιδήποτε θεωρείται ευεργετικό, κάνει τον άνθρωπο να νιώθει καλύτερα αν είναι ήδη ψυχικά υγιής και ευδιάθετος, ενώ τον κάνει να νιώθει πολύ χειρότερα αν είναι άρρωστος. Γιατί; Είναι δύσκολο να αποφανθούμε· ίσως επειδή υποχρεώνει τον μηχανισμό αδράνειας, μέσα στο υποκείμενο, να αντιδιασταλεί μαχητικά προς το πλεονέκτημα του προσφερόμενου αγαθού. Κατά τη γνώμη μου, αυτός είναι ο λόγος που η παρηγοριά λειτουργεί με τόσο αποκαρδιωτικά επακόλουθα: στην πράξη, αποδεικνύεται σοφότερο το να διανύεις τον κύκλο της κατάθλιψης μόνος σου και χωρίς τη σκηνοθεσία αντιπερισπασμών.
Δεν εξαιρούνται οι ήπιες ψυχοτρόποι ουσίες. Επιδρούν θετικά όταν το υποκείμενο είναι ψυχικά ακμαίο και αρνητικά όταν αυτό πάσχει· συνεπώς η άποψη ότι, φέρ' ειπείν, το χασίς αποτελεί μονόδρομο προς την ευεξία διαψεύδεται: σε πολλούς, αναλόγως των συγκυριών, οι ίδιες ουσίες πυροδοτούν αγχώδεις διαταραχές, καχύποπτη εσωστρέφεια ή απελπισία. Αυτό αληθεύει πιθανόν για όλα τα αντικείμενα, όλες τις καταστάσεις και εμπειρίες, και εντέλει, αν το πάμε στα άκρα, για την ίδια την πραγματικότητα συνολικά, εφόσον η πραγματικότητα κατέληξε σε μεγάλο βαθμό ψευδαισθησιακή. Μεταξύ μας, τι άλλο είναι η αυξανόμενη δυσθυμία της κοινωνίας αν όχι ένα είδος hangover; Τι άλλο είναι η ανία της σύγχρονης μεγαλούπολης αν όχι η ομίχλη που καλύπτει την ψυχή αμέσως μετά το «ανέβασμα» του τηλεοπτικού πυρετού; Είμαστε εθισμένοι σε μια διαρκή, συλλογική προσομοίωση της παλιάς ζωτικότητας και, ήδη, κάποιες σπάνιες αστραπές αυθεντικής ευτυχίας αντιμετωπίζονται σαν σπασμοί στερητικών συμπτωμάτων.
Στο επίπεδο της λογικής, το να πεις ότι απ' το χασίσι πηγαίνει κανείς στην ηρωίνη ισοδυναμεί με το να κάνεις την ορθή παρατήρηση ότι όσοι φτάνουν οδικώς απ' την Αθήνα στην Πάτρα έχουν περάσει απ' την Κόρινθο και, κατόπιν, να την αντιστρέψεις λέγοντας ότι, άρα, όποιος πάει στην Κόρινθο θα φτάσει και στην Πάτρα. Σημειωτέον ότι οι λογικές αντιστροφές είναι η μεγάλη πνευματική επιδεξιότητα της κοινής γνώμης.
Αλλαγή σε όλα !!!!
Αλλά με σχέδιο και υπηρεσίες που θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις ανάγκες επιτέλεσης του έργου  ώστε να έρθει η επιτυχία!!!!!