Η Οικονομική μαζί την Πολιτική αποτελούν τις δύο πλευρές του νομίσματος της Κυνερνητικής. Η Οικονομική ασχολείται και μελετά τα οικονομικά φαινόμενα και τους νόμους που διέπουν την παραγωγή κατανομή και κατανάλωση υλικών αγαθών και υπηρεσιών. Ιστορικά η όψη αυτής της πλευράς αλλάζει ανάλογα με το δόγμα στο οποίο υπακούει και από το οποίο επηρεάζεται, συνήθως όμορου του δόγματος της ισχύουσας και εφορμοζόμενης πολιτικής.
Ναι καλά το διαβάσατε. Η Οικονομική στις περισσότερες σύγχρονες κυβερνητικές προτάσεις υπακούει σε δογματικές επιδράσεις, γεγονός που την καθιστούν όχι τόσο ανίσχυρη, όσο επιρρεπή. Μάλιστα δημιουργεί το μοναδικό φαινόμενο «η αρχή να είναι και το τέλος», καθώς δεν έχουμε ουσιαστική παραγωγή έργου.
Ότι απόφαση και να παρθεί στηρίζεται σε υποκειμενικές απόψεις, οι οποίες με την σειρά τους στηρίζονται στα όποια δογματικά πιστεύω του αξιωματούχου πολιτικού που διευθύνει την Οικονομική, όχι απαραίτητα και συναφή προς τα πιστεύω του Πρωθυπουργού ή Προέδρου, υπέυθυνου της εφαρμοζόμενης Πολιτικής. Κύρια πολιτική του ασχολούντος με την Οικονομική θα γίνει η προσπάθεια η οποία, μέσα από την επιλογή προκαθορισμένων αντικειμενικών σκοπών, θα πρέπει να διορθώσει κάποιες διαδοχικές καταστάσεις, τις οποίες , σύμφωνα με τις δογματικές αντιλήψεις του, θεωρεί ως ατελείς καταστάσεις.
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της Οικονομικής είναι ότι αυτή καλείται να διαχειριστεί, ό,τι κατά κύριο λόγο θεωρεί, σύμφωνα πάλι με τις δογματικές αντιλήψεις, ως «σπάνιους» πόρους, και να μελετήσει τις μορφές που παίρνει η συμπεριφορά των ανθρώπων κατά την διευθέτηση αυτών των πόρων.
Τέλος καλείται, με βάση και πάλι τις δογματικές αντιλήψεις, να αναλύσει και να εξηγήσει όλες τις διαδικασίες, βάση των οποίων ένα άτομο ή μια κοινωνία χρησιμοποιεί τα περιορισμένα μέσα που διαθέτει, για την ικανοποίηση πολυάριθμων και απεριόριστων αναγκών.
Άσχετα με τον όποιο δογματισμό, όταν χρησιμοποιείται η Οικονομική ως μέσον, έχει σαν στόχους τον οικονομικό και πιστωτικό τομέα, ενώ όταν χρησιμοποιείται ως σκοπός, έχει πολιτικούς και κοινωνικούς στόχους. Αυτό γίνεται καθώς, όποιο μέτρο αποβλέπει να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού, μέσα από την πραγματοποίηση μιας οικονομικής ισορροπίας καθώς και την εξασφάλιση μιας αρμονικής ανάπτυξης, καθίσταται ταυτόχρονα και οικονομικό και κοινωνικό.
Αναφερόμαστε στις δογματικές επιδράσεις όχι με αρνητικότητα, αλλά για να προσδιορίσουμε και να εξηγήσουμε τις αποφάσεις και τη στάση που έχουν όλοι οι αξιωματούχοι πολιτικοί, διευθύνοντες την οικονομική. Στηρίχτηκαν και στηρίζονται σε πρότυπα οικονομικής τα οποία αναπτύχτηκαν σε παρελθόντα χρόνο, συνήθως για διαφορετικές κουλτούρες, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους την πραγματικότητα, δηλαδή το σήμερα. Ας μην ξεχνάμε ότι Δόγμα είναι η άποψη η οποία, για εκείνον που την ασπάζεται, δεν επιδέχεται απόδειξη και επομένως, υπό μία έννοια, δεν επιδέχεται και αμφισβήτηση, σε αντιδιαστολή με αυτό που ονομάζεται αντικειμενική πραγματικότητα.
Εδώ είναι και το μεγάλο λάθος, για να έρθουμε και στα δικά μας, που έχουν κάνει οι πολιτικοί μας από συστάσεως του νεότερου Ελληνικού κράτους. Κανείς δεν έλαβε υπόψη του την αντικειμενική πραγματικότητα των Ελλήνων Πολιτών ώς προσωπικότητα και κουλτούρα. Όλοι διοικούσαν και διοικούν την Ελλάδα στηριζόμενοι σε ξένους συνασπισμούς ή ξένα (Γερμανικά, Γαλλικά, Σουηδικά κ.α.) οικονομικά και κοινωνικά μοντέλα. Αποτέλεσμα αυτής της άποψης είναι, στην Ελλάδα οι όποιοι αντικειμενικοί στόχοι που γίνονται πραγματικότητα να αποβλέπουν, θεωρητικά μεν στην βελτίωση της θέσης μας ως «έθνους» στην παγκόσμια γεωπολιτική και οικονομική σκακιέρα, πραγματικά όμως στην βελτίωση των θέσεων μιας ή και περισσοτέρων κοινωνικών ομάδων, οι οποίες διαθέτουν μέσα στο «σύστημα» την ισχυρότερη δύναμη και επιρροή.
Ο Δογματισμός στην εξυπηρέτηση της εκάστοτε ισχυρής ομάδας εξουσίας και γιατί όχι στο ίδιον όφελος των διοικούντων εξουσιαστών. Αδυναμία ελέγχου λόγω της ισχύουσας λογικής «σήμερα αυτοί – αύριο εμείς», με λίγια λόγια αγαπητοί συμπολίτες μου το αποτέλεσμα είναι να βρισκόμαστε πάντα στον ίδιον παρανομαστή, «το ίδιον όφελος» και ποτέ στο «κοινό συμφέρον».
Σπάστε τις δογματικές Παρωπίδες και κοιτάξτε δεξιά κι αριστερά. Όλοι είμαστε συνάνθρωποι, συγκάτοικοι αυτού του μικρού πλανήτη Γη μαζί με τη Μάνα Φύση. Ας προσγειωθούμε στη πραγματικότητα και ας δούμε τον εαυτό μας στο καθρέπτη, κι άμα δε βάλουμε τα γέλια από την κατάντια μας, τότε σίγουρα θα βάλουμε τα κλάματα από λύπηση για το πως μπορούσαμε να είμαστε και δεν είμαστε. Σε κάθε άλλη διαφορετική περίπτωση θέλουμε ψυχολογική υποστήριξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου